Kliknij tutaj --> 🎿 jan paweł ii droga do świętości scenariusz

Odpowiedź:Święty Jan Paweł II - jego droga do świętości (do czasu wyboru na papieża) - na podstawie obejrzanego filmu "Karol: Człowiek, który został Papieżem"Ja… Burmistrz Miasta i Gminy Wieliczka oraz Mediateka - Biblioteka Miejska w Wieliczce we współpracy z Instytutem Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II oraz Wydawnictwem Biały Kruk zapraszają na wystawę "Jan Paweł II. Droga do świętości", która eksponowana będzie przed budynkiem Wielickiej Mediateki w dniach 18 - 31 maja 2020 r. Nowohuckiej Drogi Krzyżowej. Nabożeństwo sprawowano w Niedzielę Palmową w kościele Matki Bożej Pocieszenia. Medytacje abp. Jędraszewskiego zatytułowane „Św. Jan Paweł II Wielki: na drodze Chrystusa”, zostały oparte na czternastu stacjach Męki Pańskiej porównanych z epizodami z życia Jana Pawła II. Nagrania kolejnych stacji łej wiary, ukazywania sensu ludzkiego życia, prowadzenia do świętości poprzez umacnianie w Duchu Świętym więzi z Chrystusem w drodze do Ojca (por. Og. Instr. Katech., Notifi cationes, 1973 r.) – niechże ta szkoła Jednym z Głównych tematów były, jak podano w komunikacie, "próby zdyskredytowania osoby i dzieła św. Jana Pawła II". Oświadczenie Episkopatu ws. Jana Pawła II. Odwołanie do świętości Tous Les Site De Rencontre 100 Gratuit. Katalog Katarzyna Gmyrek, 2016-06-16MuninaUroczystości, ScenariuszeDzień Papieski „Jan Paweł II – Świętymi bądźcie” Piosenka: „Ty tylko mnie poprowadź” Tomasz Kamiński - Sylwia Narrator 1 „… mówi do was człowiek, który swoją duchową formację zawdzięcza polskiej kulturze, polskiej literaturze, polskiej muzyce, teatrowi, polskiej historii, polskim tradycjom chrześcijańskim, polskim szkołom, polskim uniwersytetom.” Narrator 2 Jan Paweł II to postać najbardziej znana na całym świecie. Miliony ludzi uczestniczyły w spotkaniach z nim podczas jego licznych pielgrzymek, miliardy widziały jego twarz na ekranie telewizora i na okładkach ilustrowanych książek. Narrator 3 Wielu bez trudu rozpoznaje jego mocny i ciepły głos, upominający się zawsze o prawa i godności dziecka Bożego. Narrator 4 I dlatego chcemy wciąż na nowo odkrywać prawdę, że jesteśmy dziełem Bożych rąk, a więc najdoskonalszego Stworzyciela. Skoro tak, to każdy z nas jest doskonałym dziełem. I w pierwotnym zamyśle Boga jesteśmy święci. Narrator 5 Ty i ja – jesteśmy święci. I możemy z naszą świętością albo iść do przodu rozwijając posiadane talenty, albo ją odrzucić. Narrator 6 Św. Jan Paweł II, którego dzisiaj przywołujemy, marzył o „erze ludzi świętych”. Sam dał nam przykład. Nie odrzucił zaproszenia Boga do świętości, ale też sam się nie wynosił, lecz pokornie szedł prostą drogą wiary. Narrator 1 Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Od śmierci matki w 1929 roku wychowywał go ojciec- emerytowany oficer. Karol, nazywany Lolkiem, był najlepszym uczniem w mieście, sportowcem i aktorem amatorem. Narrator 2 „Kiedy byłem w gimnazjum, Książę Adam Stefan Sapieha, Arcybiskup Metropolita Krakowski wizytował naszą parafię w Wadowicach. Mój katecheta, ksiądz Edward Zacher zlecił mi przywitanie Księcia Metropolit. Miałem więc po raz pierwszy w życiu sposobność, ażeby stanąć przed tym człowiekiem, którego wszyscy otaczali wielką czcią. Wiem też, że po moim przemówieniu Arcybiskup zapytał katechetę, na jaki kierunek studiów się wybieram po maturze. Ksiądz Zacher odpowiedział: „ idzie na polonistykę”. Na co Arcybiskup miał powiedzieć: szkoda, że nie na teologię”. Narrator 3 „Historia mojego powołania kapłańskiego? Historia ta znana jest przede wszystkim Bogu samemu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas kapłanów doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy”. Narrator 4 „Chcę moje życie Tobą przeżyć, Boże; Tobie je oddać, jak od Ciebie wziąłem - Chcę, abyś rozpalił we mnie Łaski zorze, Daj piąć się ciągle wyżej, choć z mozołem.” Narrator 5 „Błagam Cię, Boże, byś zawsze był ze mną, Lecz nie koło mnie, ale zawsze we mnie – Był mi światłością w nocy pustkę ciemną; Błagam Cię, Panie, i wiem - nienadaremnie!” Narrator 6 „Pośród niesnasków Pan Bóg uderza W ogromny dzwon, Dla słowiańskiego oto papieża Otwarty tron” Narrator 1 „Twarz jego, słońcem rozpromieniona, Lampą dla sług, Za nim rosnące pójdą plemiona W światło - gdzie Bóg. Na jego pacierz i rozkazanie Nie tylko lud - Jeśli rozkaże - to słońce stanie, Bo moc - to cud.” Narrator 2 „A trzebaż mocy, byśmy ten Pański Dźwignęli świat... Więc oto idzie - Papież Słowiański, Ludowy brat...” Narrator 3 16 października 1978 roku z balkonu watykańskiego kardynał Feliczi ogłosił: Nagranie: Habemus Papam Narrator 1 Przyszedł ze Wschodu, zza Żelaznej Kurtyny, z kraju, gdzie Boga łączono zawsze z Honorem i Ojczyzną. Kiedy stanął na balkonie w obliczu tłumów zgromadzonych na Placu św. Piotra, był Papieżem z dalekiego kraju, z miasta królów, z miasta Krakowa. Narrator 2 „Niełatwo jest zrezygnować z powrotu do Ojczyzny, do tych pól umajonych kwieciem rozmaitem, pozłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem- jak pisał Mickiewicz(…), do tych ludzi umiłowanych, do tego Królewskiego Miasta. Ale skoro jest taka wola Chrystusa, trzeba ją przyjąć. Więc przyjmuję. Proszę Was tylko, aby to odejście jeszcze bardziej nas połączyło i zjednoczyło z tym, co stanowi treść naszej wspólnej miłości. Nie zapominajcie o mnie w modlitwie (…) Niech ten papież, który jest krwią z Waszej krwi i sercem z Waszych serc, dobrze służy Kościołowi i światu(…)” Narrator 3 I służył najlepiej, jak umiał. Podejmował wiele trudnych i bolesnych tematów. Mówił o rzeczach najważniejszych: o Chrystusie, wierze, wolności i godności człowieka. Pisał przełomowe encykliki, ale też wiersze poruszające serca. Narrator 4 „Przychodzisz do nas od Boga Przynosisz nadzieję, miłość i wiarę,” Narrator 5 „Rozbudzasz w nas to, co najszlachetniejsze Dodajesz sił w trwaniu niezłomnym.” Narrator 6 „Łagodzisz niepokoje Uciszasz rozterki, Wskazujesz drogę.” Narrator 1 „Przypominasz dzieje Tłumaczysz zdarzenia Wspierasz w zwątpieniu” Narrator 2 „Nasz Ojcze…” Narrator 3 „W Tobie siła Naszego Narodu W Tobie ufność i wiara w zwycięstwo W Tobie cierpliwość i rozwaga W Tobie bezpieczność wśród burz.” Narrator 4 Świat zapamięta go jako niestrudzonego pielgrzyma. Jan Paweł II stał się obywatelem świata. W centrum jego zainteresowania zawsze był człowiek. Narrator 5 „Ojcze Święty Orędowniku pokoju na ziemi, Pasterzu białych, czarnych i żółtych, Tych, co na wschodzie i zachodzie, bierzesz w ramiona miłość wszystkich.” Narrator 6 „Tam, gdzie staniesz na ziemi jest wiara, nadzieja i miłość A Ty stoisz pośrodku i zwiastujesz pokój u boku Czarnej Madonny orzesz świat I siejesz ziarno Bożej miłości.” Narrator 1 „Łączysz rozdarte serca, otwierasz nieczułe sumienia jednoczysz zabłąkane owce a wszystko po to, by człowiek dla człowieka był – bratem.” Narrator 2 Pragnienie spotkania z człowiekiem skłaniały Ojca Świętego do podejmowania trudów pielgrzymowania po całym świecie. Te wyjątkowe spotkania z wielotysięcznymi i wielomilionowymi zgromadzeniami nie tylko katolików uznać trzeba za najbardziej przełomowe. Narrator 3 Jan Paweł II miał szczególny dar. Potrafił sprawić, że każdy z obecnych w tłumie czuł, że Papież przybył, aby spotkać się właśnie z nimi. Piosenka: ”Moje wędrowanie” M. Szcześniak Narrator 1 Świętość Jana Pawła II przejawiała się w tym, iż potrafił być kimś ważnym dla młodych w czasach głębokiego kryzysu autorytetów. Do nas młodych Papież mówił: Nagranie: Jan Paweł II – Musicie od siebie wymagać… Narrator 1 Jan Paweł II potrafił przekazać im tę niepopularną dziś prawdę, że sensem życia człowieka jest dążenie do Boga, do świętości. To jest droga, którą Bóg dla człowieka zaplanował i tylko na niej można osiągnąć prawdziwe szczęście. Papież nie tylko pięknie o tym mówił, ale przede wszystkim sam w ten sposób żył. Narrator 2 Przed pontyfikatem Jana Pawła II świętość była czymś rzadkim, elitarnym i dla większości świeckich bardzo odległym. Ludzie myśleli sobie: „Ja, świecki, mam być świętym? To niemożliwe, świętość jest dla biskupów, ewentualnie kapłanów”. Papież licznymi kanonizacjami matek i ojców rodzin, ludzi ze wszystkich kręgów społecznych sprawił, że droga do świętości stała się jakby szersza i dostępna dla każdego z nas. Dzięki niemu zrozumieliśmy, że jesteśmy powołani do świętości bez wyjątku. Narrator 3 Pomimo tej zmiany „duch tego świata” odrzuca świętych, ponieważ oni są dla niego wyzwaniem, burzą utarte schematy i wzywają do sięgania wyżej. Jan Paweł II po prostu był, pracował i modlił się. A jego niezwykłe talenty i osobowość sprawiały, że inni wynosili go do coraz większych godności. Narrator 4 Św. Jan Paweł II wskazywał też szereg dróg wzrastania w świętości. Ukazywał On wiele razy, że świętość jest możliwa tu i teraz, w różnych typach powołania, w podejmowaniu codziennych obowiązków. Papież podkreślał, że święci są po to, by nas zawstydzać. Ważna jest zachęta, którą przekazał nam Ojciec Święty: Narrator 5 „Nie lękajcie się chcieć świętości! Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie nowe tysiąclecie erą ludzi świętych (…) Święci nie przemijają, żyją świętymi i chcą świętości. Potrzeba, aby w sercach ludzi wierzących zagościło to pragnienie świętości, które kształtuje nie tylko prywatne życie, ale wpływa na kształt całych społeczności”. Nagranie - XIV Dzień Papieski „ Jan Paweł II – Świętymi Bądźcie”. Piosenka „Będę śpiewał Tobie mocy moja” - Sylwia Narrator 1 Przez cały swój pontyfikat Papież pisał testament. Narrator 2 „Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan wasz przybędzie”- te słowa przypominają mi ostateczne wezwanie, które nastąpi wówczas, kiedy Pan zechce. Pragnę za nim podążyć i pragnę, aby wszystko, co składa się na moje ziemskie życie, przygotowało mnie do tej chwili. (…). Narrator 3 Pozostawił nam natomiast cenne wskazówki, jak żyć. Zawdzięczamy mu najpiękniejsze i najbardziej wzruszające wspomnienia. Narrator 4 „Kiedy wiadomość o Twojej śmierci została ogłoszona, ludzie zgromadzeni na placu Świętego Piotra w Rzymie pochylili głowy. Ale zaraz potem rozległy się oklaski. Oklaski wyrażające uczucia również tych wszystkich, którzy chcieli być w tej szczególnej chwili. Wcale nie po to, by Cię opłakiwać, ale żeby Ci powiedzieć: dziękujemy za to, że byłeś. Dziękujemy, że otworzyłeś nam oczy na dar wiary. Dziękujemy za to, że kiedy czuliśmy się słabi, Twój przykład dodawał nam sił.” Narrator 5 „Dziękujemy, że wyszedłeś na spotkanie, które tak bardzo potrzebowało zobaczyć Cię i usłyszeć Twoje słowa: Szukałem was, teraz wy przybyliście do mnie. „Nie lękajcie się wyruszyć w nieznane. Idźcie odważnie, z wiarą i ufnością, wiedząc, że jestem z wami.” To Twoje słowa. Swoim życiem dałeś nam przykład, a my będziemy iść dalej.” Narrator 6 „Dziękujemy Ci dzisiaj przede wszystkim za przykład skromnego – świętego życia, który najpełniej wyrażał się w tym, że nie szukałeś zaszczytów. Chcemy odkryć dziś w sobie to niezwykłe powołanie do tego, by być ludźmi, którzy nie lękają się w swojej codzienności kroczyć drogą świętości. Niech ten wieczór wspomnień o naszym wielki Rodaku będzie okazją do pochylenia się nad tym niezwykłym zaproszeniem do kroczenia drogami świętości, które wiele razy proponował nam sam święty Jan Paweł II.” Narrator 1 „Przychodzimy do Ciebie, ludzie słabej wiary, Abyś nas umocnił przykładem swego życia I oswobodził od niepokoju” Narrator 2 „O dzień i rok następny. Twój to wiek dwudziesty Zasłynął nazwiskami potężnych tyranów I obróceniem w nicość ich drapieżnych państw.” Narrator 3 „Że tak będzie, wiedziałeś. Uczyłeś nadziei: Bo tylko Chrystus jest panem historii. …jakże to możliwe,” Narrator 4 „Że wielbią Ciebie młodzi z niewierzących krajów, Gromadzą się na placach głowa przy głowie, Czekając na nowinę sprzed lat dwóch tysięcy,” Narrator 5 „I przypadają do stóp Namiestnika, Który miłością objął ludzkie plemię. Jesteś z nami, i odtąd zawsze będziesz z nami.” Narrator 6 „Twój portret w naszym domu co dzień nam przypomni, Co może jeden człowiek, i jak działa świętość.” Piosenka: „Barka” Opracowała: Katarzyna Gmyrek Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. Droga Jana Pawła II do świętości została uznana za najszybszą w nowożytnej historii Kościoła. Zaczęła się ona w rekordowo błyskawiczny sposób: Benedykt XVI zgodził się na otwarcie procesu beatyfikacyjnego swego poprzednika miesiąc i 11 dni po jego śmierci. 13 maja 2005 roku Benedykt XVI podczas uroczystości w bazylice świętego Jana na Lateranie, a więc w katedrze biskupa Rzymu ogłosił, że zgadza się na otwarcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, zmarłego 2 kwietnia. Data ta była znacząca; swą decyzję ogłosił w rocznicę zamachu na papieża na placu Świętego Piotra. Tym samym niemiecki papież uchylił wymóg 5 lat oczekiwania na otwarcie procesu po śmierci kandydata na ołtarze. Tak Joseph Ratzinger odpowiedział na hasła "Santo subito"(święty natychmiast) widniejące na transparentach, przyniesionych przez działaczy włoskich ruchów katolickich na uroczystości pogrzebowe Jana Pawła II, którym Paweł II zostanie świętymtvn24Nadzwyczajna pracowitość polskiego księdzaPierwszy, diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego papieża Polaka rozpoczął się uroczyście na Lateranie 28 czerwca 2005 roku. Postulatorem procesu, a więc osobą odpowiedzialną za przebieg jego prac został polski ksiądz z wikariatu Rzymu Sławomir Oder. Wykazał się on zdaniem obserwatorów nadzwyczajną pracowitością i sprawnością, dzięki czemu szybko, a zarazem bardzo skrupulatnie - jak podkreślano - pokonane zostały kolejne etapy proceduralne. Spośród ogromnej liczby sygnałów o doznanych łaskach do beatyfikacji wybrany został przypadek niewytłumaczalnego z medycznego punktu widzenia wyzdrowienia urodzonej w 1961 roku francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre z zaawansowanej choroby Parkinsona. Tej samej, na którą cierpiał papież. Do uzdrowienia tego doszło w czerwcu 2005 roku, a więc dwa miesiące po śmierci Jana Pawła II. Cała wspólnota zakonna siostry Marie modliła się wtedy o jej 100 świadków przed trybunałemZebrano także dokumentację dotyczącą życia i heroiczności cnót kandydata na ołtarze. W ramach tego postępowania przed trybunałem kanonicznym w Rzymie i dodatkowo powołanym w Krakowie przesłuchano ponad 100 świadków kolejnych etapów życia Karola Wojtyły - przyjaciół, hierarchów kościelnych, najbliższych współpracowników z Watykanu, polityków, głowy diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego zakończył się w bazylice świętego Jana na Lateranie 2 kwietnia 2007 roku, a więc w drugą rocznicę śmierci papieża. W ceremonii uczestniczył ówczesny prezydent RP Lech Nie minęło pięć miesięcy i jest decyzja o kanonizacjitvn24Kilka miesięcy później rozpoczął się drugi, watykański etap procesu. W jego trakcie powstało tzw. positio, czyli dokument stanowiący podsumowanie wszystkich prac wraz z opracowaniem sylwetki Sługi Bożego i zeznań świadków, zebranych w trakcie dochodzenia zakończył beatyfikację14 stycznia 2011 roku Benedykt XVI wyraził zgodę na ogłoszenie dekretu o uznaniu cudu za wstawiennictwem Jana Pawła II, co formalnie zakończyło proces beatyfikacyjny. Msza beatyfikacyjna pod przewodnictwem Benedykta XVI odbyła się 1 maja 2011 roku. Już tego dnia watykański sekretarz stanu kardynał Tarcisio Bertone powiedział w wywiadzie telewizyjnym, że należy spodziewać się szybkiej kanonizacji Jana Pawła II. Jednocześnie postulator ksiądz Oder natychmiast zaapelował do wiernych, by nadsyłali do jego biura sygnały o możliwym uzdrowieniu przypisywanym wstawiennictwu błogosławionego. Do kanonizacji potrzebny był bowiem drugi wybrano przypadek uzdrowienia z tętniaka mózgu, jakiego doznała kobieta z poznamy jesieniąW lutym tego roku postulator ksiądz Sławomir Oder złożył dokumentację dotyczącą tego cudu w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. W kwietniu przyjęła ją w głosowaniu komisja lekarzy, następnie komisja teologów, a 2 lipca - komisja kardynałów i biskupów z kongregacji. 5 lipca papież Franciszek uznał cud i zgodził się na kanonizację Jana Pawła II. Jej data zostanie wyznaczona na konsystorzu, który odbędzie się prawdopodobnie wczesną Sowa: Kanonizacja być może na jesienitvn24Wraz z Janem Pawałem II, świętym zostanie ogłoszony także papież Jan XXIII. Zmarły przed 50 laty duchowny został beatyfikowany przez papieża Polaka w 2000 rf\mtom / Źródło: PAP Jan Paweł II - rocznica śmierci Przez 27 lat przywykliśmy już do tego, że Kościołem Chrystusowym na ziemi steruje Jan Paweł II. Przywykliśmy już do tego stopnia, iż to, że nasz rodak, Polak, jest papieżem weszło do naszej świadomości i traktowaliśmy to jako rzecz całkiem normalną. Ojciec Święty był wielką osobowością. Kształtował nasze charaktery, wpływał na losy świata, a jednocześnie wydawał się taki bliski, przyjacielski...Tak bezpośredni! Żartował z nami i płakał. Dodany 24-08-2007 przez: INA. Chór Barka I kiedyś stanął nad brzegiemSzukał ludzi gotowych pójść za nimSłowa oazowej pieśni, tak ulubionej przez naszego papieża były dla niego ilustracją zdarzeń, które doprowadziły go do kapłaństwa, biskupstwa i na stolicę słowa tej pieśni mówią też o tych wszystkich ludziach, którzy porzucili swoją doczesność , aby pójść za Barka ref,( powt.)z ewangelii św. Jana rozdz. 15Jam jest krzew winny a wy latorośle. Kto pozostaje we mnie, a ja w nim, ten przynosi plon obfity; bo beze mnie nic uczynić nie możecie. Kto nie pozostanie we mnie, będzie odrzucony jak latorośl i uschnie; potem zbiorą ją i wrzucą do ognia, i spłonie . Jeżeli pozostaniecie we mnie i słowa moje w was pozostaną, proście, o co chcecie, a stanie się wam. Ojciec mój będzie uwielbiony przez to, że obfity owoc przyniesiecie, a tak okażecie się uczniami moimi. Jak Ojciec mnie umiłował, tak ja was umiłowałem. Trwajcie w mojej miłości .To jest przykazanie moje: miłujcie się wzajemnie, tak jak ja umiłowałem was. Nikt nie może mieć większej miłości jak oddać życie za przyjaciół. Jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję Nie nazywam was sługami, bo sługa nie wie, co pan jego czynić zamierza; was zaś nazwałem przyjaciółmi, bo objawiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście mnie wybrali, lecz ja was wybrałem i ustanowiłem was, abyście szli i owoc przynosili, owoc trwały. Wtedy Ojciec da wam wszystko, o co go w imię moje prosić Piotrem i wszystkimi uczniami Jezusa poszły miliony ludzi. W ciągu blisko 2 tysięcy lat jakże wielu z nich dawało szczególne świadectwo ewangelii chcemy zwrócić się wspomnieniem i modlitwą do dwóch postaci: naszej rodaczki - dziewczyny z Sieprawia - Anieli Salawy,i Karola Wojtyły - chłopaka z Wadowic, księdza, biskupa krakowskiego i papieża-błogosławionych naszego kościoła Chór Barka II wiele różni te dwie postacie- dzieli ich pokolenie- wykształcenie i role społeczne jakie przyszło im pełnić- środowiska w jakich żyliAle równie wiele ich łączy:- oddanie Bogu i ludziom- apostolstwo na miarę życiowych możliwości- dążenie do świętości poprzez pracę, wyrzeczenia i zachwyt nad światem i istotą dziś jak słowa ewangelii przenikały życie naszych błogosławionych:prostej, ubogiej służącejoraz intelektualisty, poety, w końcu najwyższego dostojnika Błogosław Panie nasJP IIHistoria mojego powołania kapłańskiego? Historia ta znana jest przede wszystkim Bogu samemu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. O swoim powołaniu mówię zawsze z pokorą, że jest to Boży dar, którego niejednokrotnie nie czuję się godny, choć równocześnie zdaję sobie sprawę z tajemnicy, jaką jest to Boże wybraństwo, którego nie trzeba rozumieć, tylko je święte mówi o powołaniu w sposób bardzo jednoznaczny: - nie wyście mnie wybrali, ale ja was wybrałemi - nikt sam nie bierze sobie tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga;– zanim cię ukształtowałem w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię. Bóg chciał, abym został kapłanem, pewnego dnia zobaczyłem to bardzo wyraźnie i był to rodzaj jakiegoś wewnętrznego olśnienia. I ta świadomość napełniła mnie jakimś wewnętrznym AnielaMiałam jasno ukazane, jak jeszcze wiele ciężkich dróg czeka mnie do przebycia w życiu. Miałam wiele dróg do wyboru, a co jedna to trudniejsza była. A w całej tej drodze straszne ciemności i przepaści, ale duch o tyle spokojny, o ile szłam na tę tak trudną drogę. Strasznie górzysta i piaszczysta. Skwar słońca i czyste pola tylko widać. Gdzieniegdzie krzyż, ale bez Pana Jezusa. To znów skały straszne nie do przebycia. I Cały ten czas ja miałam takie rozumienie w duszy, że to jest droga życia mojego. Widocznie Pan Bóg mnie do tej drogi od maleńkości w życiu miałam do znoszenia, choć to było bardzo ciężko, tom zawsze tak czuła , że i więcej jeszcze Pan Bóg od duszy mej żąda, pomna na te słowa, że „nie wyście mnie wybrali, ale jam was wybrał”Rec. Pan powiedział , ty pójdź za mną przez zwyczajne szare dni, Nie bój się, ja będę z tobą, niech nie będzie smutno ci. Powołałeś mnie jak Piotra, od zwyczajnych, ludzkich spraw, trudna będzie moja droga, lecz nie będę na niej sam. Chcę więc wszystko ofiarować, wiernym Twemu sercu być, wszystkich kochać Twa miłością, Panie- proszę- dodaj siłChór Rozesłanie ( lub Wiele jest serc)Z ewangelii ; rozdział 11W owym czasie przemówił Jezus w te słowa:Wysławiam cię i dzięki czynię ci, Ojcze, Panie nieba i ziemi,Że zakryłeś to przed mędrcami i uczonymi, a objawiłeś Ojcze, bo tak spodobało się tobie!Wszystko zostało mi oddane przez Ojca nie zna Syna, tylko nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn to objawić do mnie wszyscy, którzy utrudzeni jesteście i uginacie się pod ciężarem,a ja was na siebie jarzmo moje i stańcie się moimi uczniami, bo jestem cichy i pokornego znajdziecie odpoczynek dla dusz moje jest słodkie, a brzemię moje AnielaPan Jezus darował swoje serce, ale z przeróżnego rodzaju gorzkościami i trudnościami. Czyni to z nadmiaru wielkiej swojej że to Pan Bóg bezpośrednio sam duszę doświadczył. To był Bóg Ojciec, jednym słowem sprawiedliwość Boża, a to że ja tak mile i z taką pokorą to przyjmowałam i tak bardzo dobroć Serca Bożego odczuwałam, było to miłosierdzie Boże, które ustawicznie Majestat Boży przejednywa. Bł JP IIBóg bogaty w miłosierdzie w Chrystusie objawia każdego dnia swoją miłość. Oto przesłanie Bożego miłosierdzia: przestań się lękać, zaufaj Bogu, który jest bogaty w miłosierdzie. Jest z tobą Chrystus, niezawodny dawca Ojcze miłosierny, który objawiłeś światu swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym Pocieszycielu. Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami, grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie , Trójjedyny Boże zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze Przedwieczny dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego Pokazałeś mi z kasztanowych puszcz doliny całe w mgłach i winach, pokazałeś mi zielony bluszcz na czerwonych zawieszony ruinach. Pokazałeś mi pył z gwiaździstych piast, rozsypany na głębokiej wodzie, pokazałeś mi łabędzia z gwiazd lecącego niebem na zachodzie. Pokazałeś mi i dal i wyż, i więcej niż pojąć mogę, pokazałeś mi różę i krzyż, i cel , i kostur, i taki dzień, kiedy zwątpisz w życia sens, z marzeniami swymi też Rozstaniesz wtedy, ze w życiu nic nie kończy się. Będą jeszcze z tobą dobre dni. Daj, Boże, mi, bym drogi nie pomylił. Daj, Boże, mi, bym kochał z całej nadzieja niech zamieszka w sercu mym. Daj , Boże, mi, bym nigdy nie pobłądził. Daj , Boże, abym w miłość Twa nie zwątpił i radośnie śmiał się do mnie cały O panie mój, ku Tobie…Z ewangelii św. MateuszaRozdział 16Potem rzekł Jezus do uczniów swoich:Jeżeli kto chce iść za mną, niechaj się wyrzeknie samego siebie, weźmie krzyż swój i postępuje za mną. Bo kto chce życie swoje ocalić, utraci je; lecz kto swe życie utraci dla mnie, ocali je. Cóż bowiem pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, jeżeli szkodę poniesie na duszy swojej ? Bo Syn Człowieczy przyjdzie wraz z aniołami swymi, w chwale Ojca swego, i wtedy odda każdemu według uczynków AnielaByły takie słowa: „Weźże, weź ten krzyż, który masz i idź tą drogą”!Rozważywszy życie swoje, zdaje mi się że jestem tu, gdzie mnie od maleńkości Pan Bóg wołał. I tak w duszy czułam zawsze, od dziecka, że tylko będąc w najwięcej poniżonym stanie odpowiem łasce Bożej. I dlatego obrałam dobrowolnie stan służącej; być służącą, wzgardziwszy wszelkim szczęściem, które mi się nastręczało, ufna, że w tym stanie tak upokarzającym odpowiem żądaniu JP IIGdy będzie wam trudno , gdy będziecie w życiu przeżywać jakieś niepowodzenie czy zawód, niech myśl wasza biegnie ku Chrystusowi , który was miłuje, który jest wiernym towarzyszem, i który pomaga przetrwać każdą trudność. On czeka na waszą miłość i na wasze Wy którzyście w doświadczeniu, Wy, którzyście w pognębieniu, że nie zdolą barki wasze, że się barki wasze gną, że słabieje ramion moc, że ręce ochyną w mdłości-- Baczcie - czasu doświadczenia – Baczcie – czasu hiobowego - Wy, coście stopa deptani, w katordze coście – Wy - Hijoby - Hijoby - - Baczcie - ofiarny krąg zamkniony - kędy się Słowo Pańskie działo, kędy się Testamentu dzieje w kształt oblekały, w żywe ciało - kędy przypowieść, kędy dzieje - i – jak w cierpieniu dni dzisiejszych lepsze się jutro Zbawienie przyszło przez krzyżZ ewangelii św. MateuszaRozdział 18W tym samym czasie przystąpili do Jezusa uczniowie z takim zapytaniem: Kto tez jest największy w królestwie niebieskim? A on przywołał do siebie dziecko, postawił je wśród nich i rzekł: zaprawdę powiadam wam; Jeżeli nie staniecie się znów jako dzieci , nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto zatem stanie się tak mały i pokorny jak to dziecię, ten będzie największy w królestwie niebieskim. A kto by przyjął jedno takie dziecię w imię moje, mnie JP IINarodziłem się nagi, mówi Bóg, abyś ty potrafił wyrzekać się siebie samego. Narodziłem się ubogi, abyś ty mógł uznać mnie za jedyne bogactwo. Narodziłem się w stajni, abyś ty nauczył się uświęcać każde miejsce. Narodziłem się z miłości, abyś ty nigdy nie zwątpił w moją miłość. Narodziłem się w nocy, abyś ty uwierzył, iż mogę rozjaśniać każdą rzeczywistość spowitą ciemnością. Narodziłem się w ludzkiej postaci, mówi Bóg, abyś ty nigdy nie wstydził się być sobą. Narodziłem się jako człowiek, abyś ty mógł stać się dzieckiem Bożym. Narodziłem się prześladowany od początku, abyś ty nauczył się przyjmować wszelkie się w prostocie, abyś ty nie był wewnętrznie zagmatwany. Narodziłem się w twoim ludzkim życiu, mówi Bóg, aby wszystkich ludzi zaprowadzić do domu AnielaZrozumiałam zamiary Boże. Zupełnie inne niż to, co człowiek pojmuje. Wiele rzeczy Pan Jezus zapowiedział, zachęcał do znoszenia przeróżnych upokorzeń, być od wszystkich wzgardzoną bez sławy i dobrego imienia. I zaznaczył, że zupełnie jest co innego cierpieć to co mnie się należy, a co innego z miłości wielkiej hojnym sercem brać cierpienia za się tu o przyjęcie upokorzenia , aktu heroicznego, na rzecz ogołocenia. Bo ustawicznie to słyszę od Pana Jezusa „patrz duszo jak ja ciebie bardzo kocham, więcej niż innych i pragnę wzajemności”R Pan gdy się w sercu przyjmie, jest jak kwiat, spragniony ciepła słonecznego. Więc przypłyń , o światło z głębin niepojętego dnia i oprzyj się na mym nie za blisko nieba i nie za daleko. Zapamiętaj , serce to spojrzenie, w którym wieczność cała ciebie Przygotuję ci serce o ChrysteEwangelii św. MateuszaRozdział 5Słyszeliście co powiedziano: będziesz miłował bliźniego swego i nienawidził nieprzyjaciela swego. A ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych, czyńcie dobrze tym, którzy was nienawidzą i módlcie się za swych prześladowców, abyście byli synami Ojca waszego niebieskiego, którzy każe słońcu swemu wschodzić nad złymi i dobrymi i spuszcza deszcz na sprawiedliwych i grzeszników. Bądźcie tedy doskonałymi, jak doskonałym jest wasz Ojciec AnielaWielkie światło, które nie przestaje oświecać biednej i znękanej duszy. Boże zlituj się i wyrwij mnie z więzienia ciała. Mimo tego że czuję tak wielkie wzburzenie w naturze na widok pogardy i lekceważenia przez innych mojej osoby, to obok takiego usposobienia czuję jakby jakąś osobę niewidomie, która mnie ustawicznie uczy i napomina, jak ja się mam zachować ze świętą słodyczą dla tych osób i bez najmniejszego słowa skargi na nikogo, ze spokojem i życzliwością dla tych osób, z całą ufnością wobec Pana JP IIModlę się za brata, który mnie zranił, a któremu szczerze przebaczyłem. Zjednoczony z Chrystusem Kapłanem - Ofiarą, składam moje cierpienie w ofierze za Kościół i każdy z nas jakąś drogę przed sobą ma I każdy dokądś zmierza. Ważne, by wzrok utkwiony w cel umiał dostrzec człowieka. Wtedy marzenia spełnią się,. I świat otworzy swe podwoje, Łatwo już swój osiągniesz cel - pokonasz trudy, znoje. Bo kochać najpiękniejsza rzecz - a wroga- jeszcze piękniej. Więc otwórz oczy – serce też – i kochaj jak Abba OjczeZ ewangelii św. MateuszaRozdział 5Widząc te rzesze wstąpił na wzgórze i usiadł. Uczniowie jego przystąpili do niego. On zaś zaczął ich nauczać tymi słowami:Błogosławieni ubodzy w duchu! Albowiem ich jest królestwo którzy się smucą! Albowiem oni będą cisi! Albowiem oni posiądą którzy łakną i pragną sprawiedliwości! Albowiem oni będą miłosierni! Albowiem oni miłosierdzia czystego serca! Albowiem oni Boga oglądać pokój czyniący! Albowiem oni synami Bożymi nazwani którzy prześladowanie cierpią dla sprawiedliwości! Albowiem ich jest królestwo jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i gdy kłamliwie wszelkie zło zarzucać wam będą ze względu na mnie! Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest zapłata wasza w jesteście solą ziemi. Gdy jednak sól moc swą utraci, czymże jej smak przywrócicie? Na nic się już nie zda; wyrzuca się ją, a ludzie ja jesteście światłością świata. Miasto na górze położone nie może się ukryć. Nie zapala się też światła, aby je schować pod korcem, lecz stawia na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niechaj światłość wasza świeci przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwałę dali Ojcu waszemu, który jest w JP IITen jest ubogi duchem, kto gotów ze swego bogactwa świadczyć potrzebującym. Widać wówczas, ze nie jest przywiązany do tych bogactw. Wdać, że dobrze rozumie ich zasadniczą celowość. Dobra materialne są bowiem po to, ażeby służyć drugim, zwłaszcza będącym w potrzebie”.Bł. AnielaW przeróżnego rodzaju potyczkach co do przykrości doznanych od ludzi, zachować stanowczość, energię umiarkowaną, o ile możności cichość, cierpliwość, powolność, spokój wyrozumiałość dla drugich, a o ile możliwe żądać sprawiedliwości. A jeżeli tak sobie w tym wszystkim postąpię, to ponadto zdać się zupełnie na Pana Boga i starać się wszelkimi siłami nie dopuszczać do duszy żadnego rozgoryczenia. Pamiętać szczególnie na to, że z tego się składa życie na świecie duszy chrześcijańskiej- i drugie, że to jest moja droga i cel mojego życia, a tak myśląc będę mogła spokojniej wszystko przyjmować i z większą korzyścią dla mojej duszy, żebym sobie w godzinę śmierci mogła powiedzieć: „wszystko wykonało się” wstydź się mówić prosto na przekór podstępnym słowom nie milcz posępnym milczeniem jeśli cię słowa bolą. Nie wstydź się zgrzebnej wiary tak szarej jak zgrzebna ziemia bo z niej wyrasta bujna zielona gałąź Błogosławiony każdyBł. JP IICzłowiek powołany jest do zwycięstwa nad sobą. Do zwycięstwa nad tym, co krępuje jego wolę i czyni ją poddaną złu. Zwycięstwo takie oznacza życie, prawość sumienia i miłość was, abyście te słabości, grzech, wady, sytuacje nazwali po imieniu. Abyście z nimi wciąż się zmagali. Abyście nie pozwolili się pochłonąć fali demoralizacji i zobojętnienia, i upadku błogosławieni zostawili nam swoje nauczanie. Pokazali jak rozumieć i wielbić Boga, jak kochać ludzi. I chociaż język przekazu każdej z tych wielkich postaci jest inny, to przecież głosi te same prawdy. Zapiski w dzienniczku prostej , biednej, niewykształconej kobiety i rozważania zawarte w homiliach, encyklikach oraz wspaniała poezja , którą przemawiał wybitny intelektualista, biskup krakowski i papież Jan Paweł II wypływają z ewangelii , a słowa te są ważne dla każdego człowieka, a szczególnie naszych błogosławionych było nieustającą modlitwą, zanurzeniem w Bogu i świadectwem Jego istnieniaRPrzyszła nareszcie chwila ciszy uroczystej Stało się - między ludzi wszedł MISTRZ – WIEKUISTY, I do historii, która wielkich zdarzeń czeka, Dołączył bijografię każdego człowieka; Do Epoki - dzień każdy, każdą dnia godzinę, A do słów umiejętnych- wewnętrzną słów przyczynę, To jest: intencję sercaJP IIUwielbiaj duszo moja, chwałę Pana twego, Ojca wielkiej poezji – tak bardzo młodość moją rytmem cudnym obwarował. On pieśń mą na dębowym kowadle ukował. Rozebrzmij duszo moja, chwałą Pana twego, sprawcy wiedzy anielskiej - Sprawcy spełniam po brzegi winogradu kielich przy uczcie Twej niebiańskiej – rozmodlony sługa - wdzięcznością, żeś mi młodość dziwnie rozanielił, żeś z lipowego pniaka kształt jędrny wystrugał. Tyś jest najcudwniejszy, wszechmogący Świątkarz – pełno jest brzóz na drodze mojej, pełno dębów - Otom jest niwa wieśna, podsłoneczna grządka, otom jest młodociana grań tatrzańskich Twój posiew Wschodem i Zachodem - Obsiewaj, Gospodarzu, niwę Twą sowicie, Łanem niech będzie żytnim, smreczynowym grodem Młodość rozkolebana tęsknotą i Cię uwielbi szczęście - wielka tajemnica, żęś mi tak pieśń rozszerzył pierworodnym śpiewem, żeś pozwolił w błękicie utonąć mym licom, żeś na struny me zesłał melodii ulewę, żeś w melodii tej zjawił się wizją - Chrystusem. - Popatrz w przód, Słowianinie!- Sobótczane światła! Nie opadł z liści święty dąb, król twój nie usechł,ale stał się jak ludu władyka i kapłanChodzę po Twych gościńcach – słowiański trubadur - przy sobótkach gram dziewom, pasterzom wśród owiec, - ale pieśń rozmodloną, pieśń wielką jak padół rzucam przed tron dębowy Jedynemu Tobie. Błogosławionaś pieśni pomiędzy pieśniami! Błogosławione siejby mej duszy i światła! Uwielbiaj, duszo moja, Tego , co aksamit na moje rzucił barki i władyczy świątkarz, Słowianin i prorok- Bądź mi miłościw – śpiewam, jak natchniony celnik - Uwielbiaj, duszo moja, pieśnią i pokorą Pana Twojego hymnem: Święty, Święty, Święty!Chór Błogosławieni ubodzy w duchu I nieskończenie dobry, niepojęcie święty, nieskończenie święty, miłosierny i litościwy!O, Jezu, Jezu! Ty wiesz najlepiej, jak ja Ciebie pragnę miłować! Ach, proszę Cię i błagam, wzmocnij moją tak słabą wolę! Dodaj mi siły, hartu! Naucz mnie! Ty możesz, bo Ty nie jesteś ten, który mówi, ale uczynić nic nie Jezu! Ty tylko jeden jako wszechmogący wiesz, jak ja bardzo pragnę cierpieć dla Ciebie. I dlatego tak pokornie Cię proszę - wspomóż moje siły łaską swoją!O tak, daj mi Panie, tę łaskę, abym ja była, jak Ty, taką ofiarą między niebem a ziemią, takim przebłaganiem za grzechy najpierw moje, a i za grzechy całego pragnę bardzo, a jeśli tak zaraz nie będzie, to abym się tym nie zniechęcała, ani na duchu nie Błogosławieni ubodzy w duchu II i III Konspekt lekcji Jan Paweł II Temat: Święty Jan Paweł II- Papież Polak Cele ogólne: Ukazanie Papieża Polaka, jako wzoru do naśladowania; Uczeń zna podstawowe fakty z życia Jana Pawła II; Uczeń potrafi współpracować w grupie; Uczeń potrafi korzystać z różnych źródeł wiedzy; Metody: Aktywizujące; Czynne; Słowne; Forma pracy: – praca indywidualna; – praca w grupie; Pomoce dydaktyczne: – prezentacja multimedialna, uzupełnianka, krzyżówka, rozsypanka; Przebieg zajęć: Sprawdzenie listy obecności i przygotowanie sali do zajęć. Wprowadzenie w tematykę lekcji; „Jan Paweł II” Nauczyciel prezentuje uczniom prezentację multimedialną, która ma przybliżyć im postać Jana Pawła II. Ważne by prezentacja miała skondensowany charakter, podawała najważniejsze informacje z życia Papieża Polaka, które będą potrzebne uczniom do kolejnej części zajęć. „Uzupełnij luki” Każdy uczeń otrzymuje kartkę z tekstem opisującym życie Jana Pawła II i musi uzupełnić luki. Ważne by tekst zawierał te same informacje, co prezentacja nauczyciela. Tekst może brzmieć następująco: „Papież Polak nazywał się Karol…… Urodził się w……….. Bardzo wcześnie stracił matkę i brata. Koledzy przezywali go……. Mały Karol uwielbiał grać w piłkę…… i występować na deskach……. Po ukończeniu edukacji w Wadowicach rozpoczął naukę na Wydziale Filozoficznym …………………………… w Krakowie. Gdy wybuchła II wojna światowa pracował w………………. Gdy zmarł jego ojciec, Karol Wojtyła postanawia zostać…………………. Ludzie bardzo go lubili i cenili. Karol Wojtyła ogłoszony zostaje kolejno biskupem i kardynałem. 16…………….1978 roku zostaje wybrany na papieża. Przybiera imię………………….… i mieszka w……………… W czasie swojej posługi odbył wiele…………………….. do różnych krajów świata. 13 maja 1981 roku dochodzi do tragedii. Zamachowiec Ali Agca strzela do Ojca Świętego. Papież wybacza przestępcy. Jan Paweł II zmarł 2……….. 205 roku o godzinie ……………. w Watykanie. Szybko został ogłoszony błogosławionym, a następnie świętym.” Gdy uczniowie uzupełnią luki ochotnik odczytuje cały tekst. „Zabawa w grupach” Nauczyciel dzieli uczniów na cztery grupy. Każda grupa dostaje trzy zadania do wykonania. Zadanie1. Uczniowie dostają od nauczyciela rozsypankę. Zadaniem każdej grupy jest przyporządkować odpowiednią datę do wydarzenia z życia Jana Pawła II. Przykładowe daty i związane z nimi wydarzenia: 18 maja 1920 urodziny Karola Wojtyły kwiecień 1929 śmierć matki Papieża 1938 ukończenie szkoły średniej przez Karola Wojtyłę 1942 Karol Wojtyła wstępuje do seminarium 1 listopada 1946 święcenia kapłańskie Wojtyły sierpień 1958 nominacja na biskupa grudzień 1963 Karol Wojtyła mianowany arcybiskupem maj 1967 Karol Wojtyła mianowany kardynałem 16 października 1978 wybór na papieża Karola Wojtyłę czerwiec 1979 pierwsza podróż Papieża do Polski 13 maja 1981 zamach na Papieża Polaka 2000 obchody roku jubileuszowego lipiec 2002 ostatnia pielgrzymka papieża do Polski 2 kwiecień 2005 śmierć Papieża Polaka Nauczyciel sprawdza, czy zadanie zostało wykonane prawidłowo. Zadanie 2. Uczniowie dostają krzyżówkę, której hasło to: PAPIEŻ Pytanie do krzyżówki mogą brzmieć następująco: Watykan nazywany jest też Stolicą……. Imię Jana Pawła II zanim został papieżem…… Choroba, na którą cierpiał Papież Polak…. Miejscowość, w której urodził się Karol Wojtyła….. Imię mamy Papieża Polaka…… Jan Paweł II organizował coroczne spotkanie z …… Zadanie 3. Uczniowie dostają fragment homilii Papieża Jana Pawła II, z którym musza się zapoznać. „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Otwórzcie drzwi Jego zbawczej władzy, otwórzcie jej granice państw, systemy ekonomiczne i polityczne, szerokie obszary kultury, cywilizacji i rozwoju. Nie lękajcie się!Chrystus wie, co kryje się we wnętrzu człowieka. Jedynie On to wie! Dziś człowiek tak często nie wie, co nosi w sobie, w głębi swej duszy, swego serca. Jak często jest niepewny sensu swego życia na tej ziemi. Ogarnia go zwątpienie, które przeradza się w rozpacz.” Plac św. Piotra 22. 10. 1978r. Następnie nauczyciel prowadzi dyskusję z wszystkimi uczestnikami zajęć na temat współczesnych lęków człowieka. Podsumowanie zajęć, zadanie pracy domowej i zakończenie zajęć.

jan paweł ii droga do świętości scenariusz